OTEZİ'NİN DÖNÜŞÜ

Qayanın KİTABI

1.BÖLÜM

KİÇİK Bengisu (4)

 hər xatırlamaq üçün məcbur olduğu kimi. İşdə yenə başı dönür və boğuluyormuş kimi hiss edirdi. 'Bu sarı tüstüdən xilas olmalıyam Gülçin boğuluyorum. Mənə kömək et! "səsi qışqırıq kimi yüksəlirdi. Gülçin son bir hücum daha etdi. 'Canini qurtar o tüstüdən və bura etmək üçün gəldiyin şeyi et!' Kaya saatın qapağını tutmaqda olduğunu fərq etdi. 'Açılmayacaq' deyə keçdi içindən qolu yavaşca özünə doğru çəkdi. Saatın şüşə qapağı yavaşca açıldı. Və hər şey corab söküğü kimi ard-arda zehninə hücum edərkən sarı duman zehininin uçub getdi.
Bir çox duyğunu birdən yaşayırdı. Sevinc, hirs, qorxu, dinclik, nifrət ... Bütün xatırladıqları gerçək.

Gülçin, Gülçin, Gülçin ... Söylə baxaq Gülçin Qız səni əlimdən kim qurtaracaq.

 Gülçin elə xoşbəxt ki, oracıqda can verməyə razı idi. Qayanın boynuna atlayıb sarıldı.Sonunda qovuşduq Kaya sultan, mən hər şeyə razıyam. Sən döndün ya bundan sonrası hər cəza bir mükafatdır 'Ece'nin ...

Bir qəribəlik vardı. Olmaması lazım olan bir şey, Kaya tepkisizdi və danışmırdı. Ən çox qorxulan reallaşmış ola bilər idimi? Qayanı sonsuza qədər itirmiş olabirmiydiler? Gülçin paniklemişti, Qayanı çiyinlərindən tutub sarsıtdı. Bildiyi bütün adlarıyla səsləndi ona. Ağlayırdı, bütün bədəni, bütün hissləri, donub qalmışdı sanki.Bütün ümidləri qollarının arasında itib getmişdi. Böyüklərə nə söyləyəcəkdi? Banuçiçek'e, Burla mərtəbə Un'a nə deyəcəkdi? Qayaya olan sevgisi elə böyük idi ki; duyduğu acı tərifi qeyri-mümkün idi. Kimə hesab verəcəyi önemsizdi. Bu ölüm mütləq bir yıkımdı. Başlamamış olan döyüşün mütləq məğlubiyyəti. On altı yaşından bu yana gözlədiyi Kuday xan ilə evlenebilmesini imkansızlaştıran andı. Bunlara və hər şeyə razı idi tək o yaşasaydı. Qayanı yavaşca yerə yatırtdı, özü də sol yanına uzandı. Başını sinəsinə söykədi və ağladı ağladı. Tamamilə ümidini itirmək üzrə idi ki, dam qatından gələn kilid açılma səsini eşitdi. Amma onu ümidləndirən, zəif ancaq ümidi odlayan səs Kaya'dan onun ən cəsur döyüşçüdən da cəsur və qorxusuz ürəyindən gələn səs idi. Qayanı olduğu yerə buraxdı. Nə qədər günahsız və dinc dayanmaqda üzü. Təlaşla pilləkəndə yönələrkən gözlərindəki yaşları sildi. Yuxarıya çıxmadan əvvəl son bir dəfə xanımına baxdı.'Kömək gəldi, əsaslanmalıdır.' dedi. O zaman əlindəki medalyonu gördü. Ürəyi və bədəni tük kimi yüngülləşmişdi. Artıq iki qatı çox ümid vardı. 'Medalyonun bulmuş..onu tapmış' deyə sayıklayarak dam qatının pillələrini iki üç çıxmışdı. Təlaşlı yüzlərlə sabırsızca gözləyirdilər Banuçiçek və Burla. Gülçin aynaya doğru irəlilədi və sanki bir qapıdan geçermişçesine keçib getdi ...

RETURN OF Otez

THE BOOK OF ROCK

1.BÖLÜM

SMALL BEng (4)

 As always, when forced to remember. Once again, dizzy and felt like drowning. 'I have to get rid of this yellow smoke Gülce I'm drowning. Help me! ' As the sound of screams was rising. Rose moves than the last one did. 'Get rid of that smoke and do what you came here to do!' Rock in time to keep the lid was noticed. 'It will not open, "he said softly toward him and pulled the lever passed through. The hour glass cover gently parted. And everything unravels consecutive yellow smoke while attacking mind flew away from my mind.
lived so many emotions at once. Joy, anger, fear, peace, hatred ... all was the fact that they remember.

Rose, the rose, the rose Rose Girl by ... Tell me who will save you from my hand.

 Rose was so very happy when the spot was willing to give life. Skip hugged tightly to the neck of rock. We have finally received the sultan rock, I'm willing to everything. You're back is a reward or punishment after that each 'Ecem ...

There was a fad. One thing to be, the rock was unresponsive and did not speak. Was the most feared might have happened? Rock olabirm were lost forever? Rose had panicked, Rock shook him by the shoulder. All names known to him called. She was crying the whole body, all the senses, remained virtually frozen. All hopes have faded away in her arms. Would be great to say? To Banuçiçek, Burla Kat What would he say? His love was so great in the rock; His pain was unspeakable. To give an account that was insignificant. This death was an absolute destruction. The war has not started the absolute defeat. Since the age of sixteen she married Han Kuday be impossible to expect the moment. Only one of them was willing to, and everything was alive. Rock gently laid on the ground, lay down their left-side. Head rested on his chest and cried and cried. He was about to lose hope completely on the rooftop was heard from the opening of the locks. But her hopes, the weak, but hopes that ignited rock sound than his bravest warriors were brave and fearless voice comes from the heart. Rock left the place to be. What stood face so innocent and peaceful. Moves towards the stairs hastily wiped tears from his eyes. Top ladies looked one last time before leaving. 'Came to help, to be based.' he said. Then he saw the coin in his hand. His heart and his body was light like a feather. Now, more than two times there was hope. 'Bulmuş..o have found the locket, "he wander the steps of the roof had come in twos and threes. Faces were waiting impatiently Banuçiçek hectic and Burla. Rose proceeded to the mirror and it was passed through a gate to geçermişçe ...