OTEZİ'NİN DÖNÜŞÜ: OKUMA AŞKINA-----------------------OTEZİ’NİN DÖNÜ...

OTEZİ'NİN DÖNÜŞÜ: OKUMA AŞKINA-----------------------
OTEZİ’NİN DÖNÜ...: OKUMA AŞKINA ----------------------- OTEZİ’NİN DÖNÜŞÜ KAYA’NIN KİTABI 1.BÖLÜM KÜÇÜK BENGİSU(1) Kaya yaramazlık yapmay...

OTEZİ'NİN DÖNÜŞÜ: OKUMA AŞKINA-----------------------OTEZİ’NİN DÖNÜ...

OTEZİ'NİN DÖNÜŞÜ: OKUMA AŞKINA-----------------------
OTEZİ’NİN DÖNÜ...: OKUMA AŞKINA ----------------------- OTEZİ’NİN DÖNÜŞÜ KAYA’NIN KİTABI 1.BÖLÜM KÜÇÜK BENGİSU(1) Kaya yaramazlık yapmay...

OTEZİ'NİN DÖNÜŞÜ: OKUMA AŞKINA-----------------------OTEZİ’NİN DÖNÜ...

OTEZİ'NİN DÖNÜŞÜ: OKUMA AŞKINA-----------------------
OTEZİ’NİN DÖNÜ...: OKUMA AŞKINA ----------------------- OTEZİ’NİN DÖNÜŞÜ KAYA’NIN KİTABI 1.BÖLÜM KÜÇÜK BENGİSU(1) Kaya yaramazlık yapmay...

OKUMA AŞKINA

-----------------------

OTEZİ’NİN DÖNÜŞÜ

KAYA’NIN KİTABI

1.BÖLÜM

KÜÇÜK BENGİSU(1)

Kaya yaramazlık yapmaya hazırlanan küçük bir çocuğun heyecanıyla odasından çıktı. Merdivenleri sessizce indi. Dış kapıyı usulca aralayıp, on üç basamaklı dış merdivenleri üçer-beşer atlayıp, ‘arka bahçeye’ uçarcasına koşarak dalıp, gözden kayboldu. O sırada Gülce henüz uyanmıştı; soluğu

Kaya’nın odasında aldı. Kapı yarı açık duruyordu, Kaya’dan ise,iz yoktu. Telaşlanmamaya çalışarak evi turladı. Kaya evde değildi, ‘neredesin Kaya’ bir cılız umut hariç, bin bir türlü korkutucu olasılık geçti aklından. Derin bir nefes aldı ve ‘umarım ki, saatteki emanetini almış,arka bahçeye gitmişsindir Kamana’ en zayıf gördüğü olasılığa sarılıp kahvaltı hazırlamak için, mutfağa gitti. Kaya eve geldiğinde öğle saatleriydi. ‘Hepsi rüyaymış, rüyaymış Gülce.’ Başka nedenlerden olsa da Kaya gibi hayal kırıklığına uğramıştı Gülce de. Anlamamış gibi davranmaya çalışarak zaten cevabını bildiği soruyu sordu: ‘Rüya olan neymiş bakıyım? Hem sen neredeydin bunca saattir? Meraklanmaya başlamıştım artık.’ Kaya özenle hazırlanmış sofraya baktı. ‘Ormanda dolaştım biraz.’ Son bir çaba içindeydi Kaya. Çılgıca gelse de bunu yapacaktı. Dün geceki olanların bir ruya olduğunu ispatlamak kendisini rahatlatacağını düşünmüştü, oysa

, derin bir hayal kırıklığı yaşıyordu ve buna bir anlam veremiyordu.sesine ciddi bir ton vererek , kararlı bir ifadeyle Gülce’nin gözlerine baktı. ‘delirdiğimi düşünmeni istemiyorum.’ Biraz umut, biraz korkuyla dolmuştu ama meraklanmış bir edayla o da

Kaya’ya baktı. Konuşmadan bekledi. Yaşlı bir kadın ormanda Bengisu adında birini veya bir yeri bulmamı istedi. Daha sonrada sen bir aynadan çıkarken gördüm.’ Gülce renk vermeden dinlemeye devam etti. ‘sonra’ dercesine baktı Kaya’ya yorumsuz dinliyormuş gibiydi, oysa Kaya daha ‘ihtiyar bir kadın…’ der demez umudu sönmüştü. Kaya devam etti. ‘öylesine gerçekti ki, bir an için geçmişte unuttuğum bir şeyleri anımsar gibi oldum. Gün ışırken evden çıktım ve arka bahçeye gittim. Tüm bunların ruya olmasını istiyordum. Söylenilen yeri ya da kişiyi bulamadım. Ruya diye rahatlamalıydım ancak hayal kırıklığı içindeyim.’ Gözlerini Gülce’den kaçırıp mutfak penceresinden dışarıya bakmaya başladı. Gelirken günlük güneşlik bir hava vardı dışarıda. Oysa şimdi gönlünün göğü gibi gökyüzü de kararmış, bulutlar gözleri gibi ağlamaya hazırlanıyordu. Gözünden düşen ilk gözyaşıyla birlikte, dışarıda da yağmur yağmaya başlamıştı. Kaya elleriyle yüzünü kapatmış sarsıla sarsıla ağlamaya başlamıştı şimdi. Dışarıdaysa,bardaktan boşalırcasına bir yağmur yağıyordu.