OKUMA AŞKINA
-----------------------
OTEZİ’NİN DÖNÜŞÜ
KAYA’NIN KİTABI
1.BÖLÜM
Gülce
çok hızlı düşünmesi ve doğru kararı vermesi gerektiğini biliyordu. Kaya’nın bir
an evvel Küçük Bengisu’yu bulması gerekiyordu. Zaman aleyhlerine işliyordu. Lakin,
eli kolu bağlıydı Gülce’nin. Ne bir şey anlatabilirdi, ne de doğrulaya bilirdi.
Kaya’nın her şeyi kendisinin hatırlaması çok daha önemliydi.
Ancak,
hassasiyetle yapılacak ufak tefek yönlendirmelere izin verilmişti. derin bir
nefes aldı Gülce ve aklına gelen ilk şeyi söyledi. ‘Kaya lütfen sakin ol.’ Sesinde
endişeli bir hava vardı. Aynı tonda devam etti; ‘canım arkadaşım, bir doktora
gidelim mi? Hani kazadan sonra gittiğin şu doktor vardı, neydi adı onu aramamı
ister misin?’ ‘Hayır!’ öfkeli, sert ve kati çıkmıştı. Gülce’yi korkutan Kaya’nın
kendisine bağırması ya da öfkelenmesi değildi. Gülce’yi korkutan şey gökyüzünün
durumuydu ki Kaya belki az daha dikkat etseydi öfkesinin gök gürlemesiyle aynı ilerlediğini
fark edebilirdi de. Gülce renk vermemeye gayret ederek Kaya’yı
sakinleştirmeliydi. ‘Af edersin…’ ve pişman olmuş biri gibi konuştu. Yumuşak bir
sesle dura dura konuşmasına devam etti Gülce. Başını öne eğmiş dizlerinin
üzerine koyduğu ince uzun parmaklı ellerine bakarak konuşmasını sürdürdü. ‘Ben
sana kötü anıları hatırlatmak istemedim. Sadece çok gerginsin,hani şu kazı işi;
ikimizin de istediği bir iş.. hatta bir görev gibiydi. Daveti aldığımda ben
senin iki misli heyecanlanıp sevinmiştim biliyorsun benim anne tarafım Altay
Türklerinden . Şimdi tüm bu hazırlıklar,kazı için gidilecek günün ertelenip
durması tüm bu bürokratik engeller seni ne çok kızdırıyor biliyorum. Sana göre
on beş gündür kazı yapıyor olmalıydık’. Yüzünde muzip bir gülümsemenin
belirtileri oynaştı. Dışarıda yağmur yavaşlamış neredeyse durmak üzereydi. Tekrar
ciddileşti. ‘Şimdi hassas olduğun bir konuya değineceğim ama senden sakince
beni dinlemeni rica ediyorum.’ Gülce gözlerini
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilBaşarıların devamını dilerim handan abla.
YanıtlaSil